“Άθως, η πιο φωτεινή κορυφή του κόσμου’’.
Άγιον Όρος. Ένας τόπος Ιερός, υπεραιωνόβιος, γεμάτος κατάνυξη, μυσταγωγία, ηρεμία.
Το μεγαλύτερο κέντρο μοναχισμού της Ορθοδοξίας. Μια αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία με είκοσι μονές αλλά και αρκετές σκήτες και κελιά, στην οποία ζουν περισσότεροι από 1500 μοναχοί προερχόμενοι από διάφορα μέρη της γης.
Ένας τόπος με σπάνιο φυσικό κάλλος αλλά και ξεχωριστά καστρόμορφα οικοδομήματα που χτίστηκαν πριν πολλούς αιώνες.
Από το 1988 συγκαταλέγεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Για το γυναικείο πληθυσμό υπάρχει το άβατο. Λυπάμαι κάποιες φορές, γιατί ως γυναίκα δε θα μπορέσω ποτέ να επισκεφθώ τον τόπο αυτό, ώστε να μπορέσω να ζήσω από κοντά όλα όσα κατά καιρούς διαβάζω σε βιβλία, βλέπω σε ντοκιμαντέρ ή ακούω από ανθρώπους που τον έχουν επισκεφτεί. Σκέφτομαι βέβαια ότι ίσως το άβατο είναι και ένας από τους λόγους που κάνουν το Άγιο Όρος τόσο ξεχωριστό.
Τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει αρκετά ντοκιμαντέρ, Ελλήνων και ξένων δημιουργών με θέμα την Αθωνική Πολιτεία που δίνουν την ευκαιρία μιας καλύτερης γνωριμίας του Αγίου Όρους σε ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν εκεί.
Πριν ένα περίπου χρόνο είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μια δουλειά για τον Άθω που πραγματικά με ταξίδεψε μέσα από τις εικόνες και τα λόγια των μοναχών στο περιβόλι της Παναγιάς. Ένα ντοκιμαντέρ που νομίζω πως μεταφέρει στο θεατή με έναν πολύ αυθεντικό τρόπο το Αγιορείτικο Πνεύμα.
“Άθως, η πιο φωτεινή κορυφή του κόσμου’’
Χαίρομαι πολύ γιατί ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω απ’ αυτό, ως παραγωγός και σκηνοθέτης είναι ένας γνωστός μου άνθρωπος, ο κ. Αργύρης Λιάπης, κι έτσι δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε γι’ αυτό το ντοκιμαντέρ.
Αργύρη μου
Θα ήθελα πολύ όλη αυτή η συζήτηση να γίνει δια ζώσης, αλλά δυστυχώς οι συνθήκες δεν μας το επιτρέπουν ακόμα.
Θέλω να σ΄ ευχαριστήσω που μου δίνεις την ευκαιρία να πούμε μερικά πράγματα για το εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ σου για το Άγιον Όρος.
Έχω διαβάσει κάποιες συνεντεύξεις σου, είχαμε πει και παλιότερα κάποια πράγματα, όμως το Μεγαλείο και η μοναδικότητα της Αθωνικής Πολιτείας μου δημιουργεί ένα έντονο ενδιαφέρον να μάθω όλο και περισσότερα πράγματα για το Άγιο Όρος αλλά ταυτόχρονα έχω και πολλές ερωτήσεις για το πώς είναι να κάνει κάποιος ένα ντοκιμαντέρ για τους Μοναχούς και τη ζωή τους.
1.Αρχικά και για να βάλουμε τους αναγνώστες του site στο κλίμα, θα ήθελα να μου πεις μερικά πράγματα για σένα και κυρίως γιατί και πότε ξεκίνησες να σκέφτεσαι την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, γνωρίζοντας ότι ήδη υπάρχουν αρκετά με το συγκεκριμένο θέμα? Τι πιστεύεις ότι είναι το κάτι παραπάνω που μπορεί να προσφέρει στον κόσμο, ακόμα και όσους δεν πιστεύουν?
Γεια σου Μαρία! Σ’ ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Είναι και για μένα μεγάλη χαρά που κάνουμε αυτή τη συζήτηση και ελπίζω να τη βρουν ενδιαφέρουσα και οι αναγνώστες σας.
Δεν ασχολούμαι επαγγελματικά με τη δημιουργία ταινιών. Ασχολούμαι αρκετά χρόνια ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία και το video. Αυτή είναι η πρώτη ταινία που έκανα και ο λόγος που μπήκα στη «περιπέτεια» να φτιάξω για πρώτη φορά ένα ντοκιμαντέρ ήταν η επιθυμία μου να φτιάξω μια ταινία για το Άγιο Όρος που τόσο αγαπώ.
Επισκέπτομαι αρκετά χρόνια τώρα, ως προσκυνητής, το περιβόλι της Παναγιάς.
Το Άγιο Όρος είναι ένας ιδιαίτερος, μοναδικός θα έλεγα τόπος που δε γίνεται να σε αφήσει ασυγκίνητο. Σου προκαλεί συναισθήματα, σου ασκεί μια μεγάλη πνευματική επίδραση, σε συναρπάζει πραγματικά, σε κάνει να τον αγαπάς, σου γεννά έμπνευση. Κι όταν κάτι το αγαπάς και σε εμπνέει, θέλεις να το διηγηθείς και στους άλλους. Νιώθεις σαν να έχεις ανακαλύψει έναν θησαυρό που δεν μπορείς να τον χωρέσεις όλο μέσα σου και θέλεις να τον μοιραστείς με όσο γίνεται περισσότερους.
Ασχολούμενος με το βίντεο και τη φωτογραφία, σε κάθε επίσκεψή μου κατέγραφα με την κάμερα εικόνες. Εικόνες πλούσιας και ανόθευτης φυσικής ομορφιάς, μονοπατιών, επιβλητικών μοναστηριών αλλά και ταπεινών κελιών και ασκητικών σπηλαίων. Και κάπου-κάπου εικόνες μοναχών όταν είχα ευλογία.
Η επιθυμία της δημιουργίας αυτού του ντοκιμαντέρ μου γεννήθηκε πριν από δυο-τρία χρόνια. Σκέφτηκα πόσο θα ήθελα να μοιραστώ και με άλλους ανθρώπους αυτό που εγώ αισθανόμουνα κάθε φορά που επισκεπτόμουνα τον Άθω, να παρουσιάσω το Άγιο Όρος όπως εγώ το νιώθω και όπως πιστεύω πως είναι, όχι όμως με μια δική μου αφήγηση αλλά μέσα από τις σκέψεις κάποιων ανθρώπων του. Κάποιων μοναχών.
Παρότι έχουν δημιουργηθεί αρκετά ντοκιμαντέρ για τον Άθω πάντα θα υπάρχουν πολλά ακόμη πράγματα που θα μπορούσε κανείς να πει γι’ αυτόν. Και πάντα θα υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες απ’ τις οποίες θα μπορούσε κανείς να τον προσεγγίσει.
Η δικιά μου επιδίωξη δεν ήταν να φτιάξω ένα ντοκιμαντέρ περιηγητικό ή εγκυκλοπαιδικού ύφους που θα εστίαζε σε ιστορικά στοιχεία, σε κειμήλια, σε αρχιτεκτονήματα ή σε άλλα ειδικότερα θέματα που έχουν παρουσιαστεί όπως η μαγειρική του Αγίου Όρους κλπ. Επίσης δεν ήθελα να εστιάσω σε ζητήματα που θα ενδιέφεραν μόνο κάποιον πιστό χριστιανό. Ο σκοπός μου ήταν να μεταφέρω την ατμόσφαιρα του Αγίου Όρους, το Αγιορείτικο Πνεύμα που περιλαμβάνει όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη, με έναν διακριτικό τρόπο, μέσα από τις προσωπικές σκέψεις, από τα λόγια κάποιων μοναχών. Και παράλληλα μέσα από εικόνες της Αθωνικής χερσονήσου, της φύσης, των μοναστηριών, της καθημερινής ζωής.
Ο απώτερος στόχος μου ήταν να μπορέσω να ταξιδέψω το Άγιο Όρος σε διάφορα φεστιβάλ του κόσμου, παρουσιάζοντάς το, μέσα από τη δική μου ματιά, σ’ ένα ευρύτερο κοινό, φιλοδοξώντας να προσελκύσω το ενδιαφέρον ανθρώπων που δεν είχαν την ευκαιρία να το γνωρίσουν ή το ενδιαφέρον να το αναζητήσουν.
- Έχοντας βρεθεί τόσες φορές στον Άθω σίγουρα θα έχεις συναντήσει ανθρώπους οι οποίοι ήταν απλώς επισκέπτες – περιηγητές και όχι προσκυνητές. Πιστεύεις ότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα μπορούσε να ξαναπάει εκεί για θρησκευτικούς λόγους? Πιστεύεις πως θα μπορούσε ένα ντοκιμαντέρ να δημιουργήσει μια φλόγα πίστης σ’ έναν άνθρωπο?
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάνουν τους ανθρώπους να επισκέπτονται το Άγιο Όρος. Οι πιο πολλοί άνθρωποι επισκέπτονται το Άγιο Όρος για προσκυνηματικούς λόγους. Μερικοί τακτικά, άλλοι περιστασιακά, κάποιοι σε δύσκολες συγκυρίες της ζωής τους αναζητώντας μια πνευματική βοήθεια. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που το επισκέπτονται ως περιηγητές από ενδιαφέρον ή απλή περιέργεια ή στο πλαίσιο μιας γενικότερης εσωτερικής αναζήτησης. Συμβαίνει συχνά σε ανθρώπους που δεν έρχονται ως προσκυνητές, να ανάβει μέσα τους η φλόγα της πίστης. Έχω ακούσει πολλές τέτοιες διηγήσεις. Έχω ακούσει και διαβάσει ακόμη και για θαυματουργικά γεγονότα που έχουν συμβεί σε ανθρώπους που ήρθαν στο Άγιο Όρος και άλλαξαν τη ζωή τους. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο Άθως έχει μια ξεχωριστή «αύρα», μια μοναδική «ενέργεια» για να χρησιμοποιήσω όρους με τους οποίους είναι εξοικειωμένο το ευρύ κοινό που επιδρά έντονα μέσα σου. Έχω δει πάρα πολλές φορές ανθρώπους να φεύγουν αλλαγμένοι από το Όρος. Υπάρχει κάτι που πλημμυρίζει το χώρο εκεί και σε κυριεύει κι εσένα. Που μπορεί να σε κάνει να νιώθεις μια διαφορετική εσωτερική γαλήνη όσο είσαι εκεί αλλά και αφού φύγεις. Κάτι που μπαίνοντας στο καραβάκι για την Ουρανούπολη σε κάνει να νιώθεις ήδη μια γλυκιά νοσταλγία για τον Άθω και να σκέφτεσαι πόσο πολύ θέλεις να ξαναβρεθείς εκεί. Είναι λίγο δύσκολο να το περιγράψει με λόγια κανείς… Για μένα αυτό είναι η παρουσία του Θεού. Είναι η ευλογία που φέρει αυτός ο τόπος. Η Θεία Χάρις που υπάρχει διάχυτη, επειδή αυτός ο τόπος είναι εδώ και αιώνες τόπος προσευχής και πνευματικής άσκησης. Νομίζω πως ο επισκέπτης που θα προσεγγίσει ταπεινά το Άγιο Όρος, με κάποιον τρόπο, σε κάποιον βαθμό, θα τη γευτεί αυτή τη Χάρη. Το μυστικό για να κερδίσεις κάτι από μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος είναι απλά να έχεις μια ειλικρινή και ταπεινή διάθεση συνάντησης με το Θεό.
Ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να σε «ταξιδέψει» κατά κάποιο τρόπο στον Άθω αλλά σίγουρα δεν μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις στο Θεό. Νομίζω όμως πως μπορεί να σου δώσει μια αφορμή, ένα έναυσμα να τον αναζητήσεις ή τουλάχιστον να κάνεις κάποιες σκέψεις σχετικά με το Θεό και την πίστη. Το να κατάφερνε κάτι τέτοιο το ντοκιμαντέρ μου έστω και για έναν άνθρωπο, θα το θεωρούσα σαν τη μεγαλύτερη επιτυχία της προσπάθειάς μου.
- Φαντάζομαι πως το εγχείρημα της παραγωγής μιας ωριαίας ταινίας για κάποιον που δεν είναι επαγγελματίας δεν είναι και πολύ εύκολο. Θα ήθελα να μου μιλήσεις για τη διαδικασία της παραγωγής και τις δυσκολίες που συνάντησες. Είχες συμπαραστάτες στην προσπάθειά σου αυτή?
Η δημιουργία μιας ταινίας είναι μια σύνθετη και απαιτητική διαδικασία. Απαιτεί πολλές και διαφορετικές καλλιτεχνικές δεξιότητες και τεχνικές γνώσεις, ειδικό εξοπλισμό, κεφάλαιο για την παραγωγή κλπ. Ένα ωριαίο ντοκιμαντέρ είναι συνήθως αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς αρκετών ανθρώπων με διαφορετικές ειδικότητες. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει καλά την τέχνη της δημιουργίας ταινιών και δεν έχει συνεργάτες και κεφάλαιο να φτιάξει μια ταινία που να έχει προοπτικές επιλογής από Διεθνή Φεστιβάλ.
Ξεκίνησα να φτιάχνω αυτή την ταινία εντελώς μόνος χωρίς να έχω επίγνωση των απαιτήσεων και των δυσκολιών που θα συναντούσα.
Με πολύ λίγα τεχνικά μέσα, με ελάχιστες γνώσεις, με πολύ μικρό κεφάλαιο αλλά με πολλή αγάπη, με πολύ μεράκι και πείσμα. Έπρεπε να κάνω όλες τις δουλειές και να φροντίσω για όλα τα ζητήματα μόνος μου. Τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία, το σενάριο, την κινηματογράφηση, το μοντάζ, τον ήχο αλλά και όλες τις υπόλοιπες δουλειές της παραγωγής. Την αναζήτηση των μοναχών που δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, τις συνεννοήσεις. Κάθε πρόβλημα που προέκυπτε έπρεπε να το λύσω εγώ. Κάθε φορά που σκέφτομαι τη δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ αναρωτιέμαι πως μπόρεσα να την ολοκληρώσω… Το γεγονός και μόνο πως το ολοκλήρωσα το θεωρώ μεγάλο άθλο.
Στην ερώτηση πως μπόρεσε να ολοκληρωθεί αυτό το ντοκιμαντέρ νομίζω πως η απάντηση είναι πως ολοκληρώθηκε επειδή το θέλησε ο Θεός! Με τη βοήθειά Του! Η διαδικασία της δημιουργίας του διήρκησε εννέα μήνες και μου θυμίζει μια εγκυμοσύνη με πολλές επώδυνες στιγμές αλλά και πολλά όμορφα συναισθήματα. Συνέβαινε συνεχώς το εξής εκπληκτικό: Τύχαιναν διάφορες αναποδιές τις οποίες αντιμετώπιζα με υπομονή και επιμονή και εκ των υστέρων καταλάβαινα πως οδηγούσαν στο να φτιάξω κάτι καλύτερο απ’ αυτό το οποίο είχα αρχικά σκεφτεί. Η παραγωγή αυτής της ταινίας ήταν χωρίς υπερβολή μια διαρκής επιβεβαίωση του «κάθε εμπόδιο για καλό»
Κάθε φορά που δεν μπορούσα να καταφέρω κάτι μόνος, πάντα βρισκόταν κάποιος φίλος, γνωστός ή γνωστός γνωστού ή ακόμη και εντελώς άγνωστος και βοηθούσε… Συνέβησαν μερικές εκπληκτικές συμπτώσεις, ήρθαν άνθρωποι από το πουθενά που βοήθησαν… Γι αυτό λέω πως η ταινία έγινε επειδή το θέλησε ο Θεός! Δεν θα ήταν δυνατό να γίνει αυτό το ντοκιμαντέρ αν δεν είχαν βρεθεί πάρα πολλοί άνθρωποι που βοήθησαν με διάφορους τρόπους. Γιατί παρότι μπορούσα να κάνω μόνος μου τα περισσότερα πράγματα υπήρχαν κάποια που μου ήταν αδύνατο να κάνω. Και δεν είχα χρήματα για να πληρώσω επαγγελματίες. Για αυτά αναζήτησα βοήθεια και πάντα κάποιος βρισκόταν που μου πρόσφερε. Άνθρωποι που με βοήθησαν να βρω έναν μοναχό από κοινόβιο, τον π. Θεόφιλο (ο φίλος μου Κ. Ζαβλάρης και οι ο κ. Β. Φλωρίδης). Άνθρωποι που ήρθαν μαζί μου στο Όρος για τις λήψεις drone κλπ. (ο Σ. Σκαρβελάκης, ο Θ. Τσούκας και ο Β. Κωστούλας). Άνθρωποι που γράψανε μουσική (ο Θ. Μπίκος και ο Χ. Χλης) και άλλοι που βοήθησαν στη μετάφραση των υποτίτλων (Β. Δουφεξή, Χριστίνα Καρακώστα, Μαριάννα Καρακώστα, Γκουντενούδη Ελένη, Jonida Stephenson, Anna Pavelin). Άνθρωποι που με βοήθησαν με τεχνικά μέσα κλπ. (Γ. Γιαννακός, Β. Πετρίδης) και άλλοι πολλοί. Τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Όπως και τους μοναχούς που με εμπιστεύτηκαν και δέχτηκαν να συμμετέχουν στο ντοκιμαντέρ (π. Εφραίμ, π. Θεόφιλο, π. Πατάπιο και όλους τους υπόλοιπους πατέρες).
Βέβαια ο μεγαλύτερος συμπαραστάτης μου σ’ αυτήν την προσπάθεια ήταν η γυναίκα μου η Όλγα και τα παιδιά μας Γιώργος, Έλενα και Μάγδα. Δεν θα μπορούσε να γίνει η ταινία αν δεν είχα την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειάς μου.
- Σαν γυναίκα και γνωρίζοντας ότι υπάρχει το άβατο, αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη πολλές φορές να επισκεφθώ το Άγιο Όρος για να ζήσω όλα αυτά που ακούω, βλέπω και διαβάζω. Για κάποιο λόγο, βλέποντας το ντοκιμαντέρ, ειδικά τη δεύτερη φορά, έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει πως βρίσκεται εκεί. Να ακούει τη φύση, να βλέπει τη φύση, να ζει τη ζωή των μοναχών. Έχεις μια υπέροχη σύζυγο, αλλά και δυο κορίτσια. Θέλω να μου πεις πως αισθάνθηκε η σύζυγός σου και οι κόρες σου όταν το είδαν?
Χαίρομαι που κατάφερε η ταινία μου να σε ταξιδέψει νοερά στον Άθω. Αυτό σημαίνει πως στην δικιά σου περίπτωση πέτυχε το στόχο της. Ελπίζω πως κάτι αντίστοιχο συνέβη και με αρκετούς άλλους ανθρώπους που την παρακολούθησαν. Η σύζυγός μου όπως και τα παιδιά παρακολούθησαν, θέλοντας και μη, όλη τη διαδικασία δημιουργίας της ταινίας και είχαν δει αποσπασματικά πολλά στιγμιότυπα κατά τη διάρκεια του editing. Μάλιστα πολλές φορές μου έλεγαν και την άποψη τους επί διαφόρων θεμάτων. Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν πραγματικά. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο γι’ αυτά να βλέπουν αυτές τις εικόνες. Η Όλγα είχε δει και παλιότερα κάποια βίντεό μου από τον Άθω. Όταν είδαν το ντοκιμαντέρ στην τελική του μορφή, απ’ ότι είπαν τους άρεσε πολύ!
Το σημαντικότερο όμως δεν είναι αυτό που θα σου πουν οι δικοί σου άνθρωποι. Η οικογένεια, οι φίλοι σίγουρα θα έχουν κάτι καλό να σου πουν. Και ίσως να δουν την ταινία σου με πιο θετικό τρόπο επειδή είναι η δημιουργία ενός δικού τους ανθρώπου. Αυτό που με συγκινεί περισσότερο είναι οι αντιδράσεις άγνωστων ανθρώπων που έτυχε να τη δουν και επικοινώνησαν μαζί μου για να μου πουν πόσο τους άρεσε.
Αυτή είναι και η μεγάλη ανταμοιβή ενός δημιουργού. Θα σου αναφέρω κάτι που συνέβη μόλις χτες. Αυτές τις μέρες οι ταινία προβάλλεται στο 18ο San Francisco Greek Film Festival. Έτυχε λοιπόν να δω στο instagram του Φεστιβάλ μια ιστορία που ανέβασαν με θέμα την ανάρτηση μιας κοπέλας στο instagram που παρακολούθησε το ντοκιμαντέρ και έγραφε πως έκλαψε αρκετές φορές από συγκίνηση, ενώ έβλεπε την ταινία. Αυτό λοιπόν ήταν κάτι που μου έδωσε απίστευτη χαρά. Η σκέψη πως η δημιουργία μου προκάλεσε συγκίνηση, συναισθήματα σε κάποιον άνθρωπο, σε κάποιους ανθρώπους στην άλλη γωνιά της γης με κάνει να αισθάνομαι πολύ όμορφα και πολύ δικαιωμένος για αυτήν την προσπάθεια που έκανα.
- Το ντοκιμαντέρ, εκτός από το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, όπου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, συμμετείχε και σε άλλα Φεστιβάλ και μάλιστα εκτός ελλαδικού χώρου. Τον Νοέμβριο του 2020, διαγωνίστηκε στο 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κύπρο και ταυτόχρονα στο 3ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών στο Houston (ΗΠΑ). Και αυτές τις μέρες, όπως ήδη είπες, προβάλλεται (16 έως 23 Απριλίου 2021) στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο San Francisco.
Θα ήθελα να μου πεις πως νιώθεις για την μέχρι τώρα πορεία (ενθουσιασμένος σίγουρα πιστεύω, εγώ πάντως είμαι…) και ποια θα είναι η συνέχεια.
Όταν άρχισα να φτιάχνω την ταινία ο στόχος μου ήταν να γίνει δεκτή και να προβληθεί στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, το οποίο είναι ένα πραγματικά σημαντικό φεστιβάλ, σε παγκόσμιο επίπεδο. Όταν αυτός ο στόχος επιτεύχθηκε, η επιθυμία μου ήταν η ταινία να ταξιδέψει εκτός ελληνικών συνόρων και δόξα τω Θεώ πραγματοποιήθηκε και αυτή. Ταυτόχρονα έδειξε ενδιαφέρον για την ταινία η εταιρία διανομής feelgood entertainment η οποία πια διανέμει την ταινία στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αυτή την περίοδο το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο στην Cosmote TV και μελλοντικά ελπίζω πως θα προβληθεί και σε άλλα κανάλια εθνικής εμβέλειας.
Πέραν των φεστιβάλ που προανέφερες η ταινία θα συμμετέχει το προσεχές διάστημα σε δύο ακόμη φεστιβάλ στις ΗΠΑ . Στόχος μου είναι το ταξίδι να συνεχιστεί και σε άλλα φεστιβάλ, σε άλλες χώρες του κόσμου. Θα ήθελα να δω τον Άθω να προβάλλεται και σε χώρες και φεστιβάλ που δεν σχετίζονται με το ελληνικό στοιχείο.
Νιώθω πραγματικά πολύ χαρούμενος με την πορεία του ντοκιμαντέρ. Θεωρώ πως για κάποιον ερασιτέχνη σαν κι εμένα μια τέτοια πορεία είναι μια σημαντική επιτυχία. Βέβαια δεν σου κρύβω πως πιστεύω ότι η όποια πορεία θα κάνει αυτή η δουλειά έχει να κάνει περισσότερο με το θέμα που παρουσιάζει κι όχι μόνο με τον τρόπο που το παρουσιάζει. Το Άγιο Όρος είναι ένας τόπος με μεγάλη ακτινοβολία και ένα ντοκιμαντέρ για αυτό θα αντιμετωπίζεται πάντα με ενδιαφέρον από πολλούς ανθρώπους.
Αργύρη, θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για την ενδιαφέρουσα κουβέντα. Χαίρομαι πολύ για αυτή την πολύ καλή δουλειά σου και για την πορεία της. Χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους που έχουν όρεξη για δημιουργία και προσπαθούν να πετύχουν πράγματα στη ζωή τους και νομίζω πως κι εσύ είσαι ένας τέτοιος.
Σ’ ευχαριστώ πολύ κι εγώ Μαρία για τον καλό σου λόγο και για τη φιλοξενία στο mycity.com.gr.
- Ο Νίκος Πετρουλάκης Υποψήφιος Ευρωβουλευτής παίζει μπάλα με τον Βασίλη Χατζηπαναγή! - April 27, 2024
- Κοπή πίτας ALFA ROMEO στην παράλια Θεσσαλονίκης - April 15, 2024
- Αθλητές και αθλήτριες των Special Olympics στην Κυπρο - April 8, 2024