Το «Ευτυχία» καταγράφει τον βίο και την πολιτεία μιας γυναίκας που έγραψε δεκάδες εκπληκτικά τραγούδια για μια πλειάδα συνθετών και ερμηνευτών, αλλά πέθανε πάμπτωχη.
Ο στίχος «Σαν πλοίο που ναυάγησε, σαν νούφαρο που μάδησε στης λίμνης μέσα το θολό νερό» σκιαγραφεί ίσως με τον καλύτερο τρόπο την ζωής μιας από τις μεγαλύτερες ελληνίδες στιχουργούς.
Γιατί η ζωή αυτής της γυναίκας έμοιαζε όντως με ένα ναυαγισμένο πλοίο, που ξέμεινε να σκουριάζει, ή με ένα λουλούδι που άνθησε αλλά διαλύθηκε μέσα σε μια λίμνη θολή.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια γυναίκα με πάθη, που έζησε σε πολύ δύσκολα χρόνια, έγινε ηθοποιός, έκανε δυο γάμους και μπορούσε να «ζωγραφίζει» στο χαρτί λέξεις που έγιναν τραγούδια, τα οποία δεν έσβησαν ποτέ.
Η ταινία «Ευτυχία» που αποτυπώνει τα γεγονότα που σημάδεψαν την προσφυγοπούλα από το Αηδίνι της Μικράς Ασίας σε σκηνοθεσία του Άγγελου Φραντζή έχει αρχίσει να συζητιέται πριν καν προβληθεί.
Βασικές πρωταγωνίστριες η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη που την υποδύεται στην ώριμη ηλικία της και η Κάτια Γκουλιώνη στα νεανικά της χρόνια, οι οποίες υποστηρίζονται από ένα πολύ αξιόλογο καστ ηθοποιών.
Στο φιλμ ζωντανεύει η μυθοστορηματική πραγματικά ζωή μιας γυναίκας που γεννήθηκε στους κόλπους μιας ευκατάστατης οικογένειας στην Μικρά Ασία.
Η φυγή της από την Αττάλεια λίγο πριν την καταστροφή του 1922 την φέρνει στον Πειραιά, εκεί που θα γνωρίσει τον πρώτο της σύζυγο, Κώστα Νικολαϊδη.
Μαζί του θα αποκτήσει δυο κόρες, την Μαρία και την Καίτη ενώ το ζευγάρι τα φέρνει δύσκολα πέρα, κάνοντας διάφορες δουλειές.
Η Ευτυχία παραδίδει μαθήματα ενώ γράφεται και στο Πανεπιστήμιο, όμως το εντυπωσιακό της παρουσιαστικό δεν περνάει απαρατήρητο και η πρόταση να παίξει στο θέατρο έρχεται σύντομα.
Ο άντρας της διαφωνεί κάθετα με αυτή την στροφή που κάνει, αφού τα σχόλια δίνουν και παίρνουν για την θεατρίνα σύζυγο του, δημιουργώντας μια απόσταση ανάμεσα στο ζευγάρι.
Την ίδια στιγμή αποθεώνεται στον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη, παίζει σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου και όταν το 1932 πεθαίνει ο άντρας της, γνωρίζει μετά από λίγοι καιρό τον συνταξιούχο αστυφύλακα Γιώργο Παπαγιαννόπουλο.
Οι στίχοι που σημάδεψαν το λαϊκό τραγούδι
Παντρεύονται και μετακομίζουν μαζί με τις δύο κόρες της στον Κολωνό εκεί όπου έκανε μια νέα αρχή, εκεί όπου πηγε να την βρει η μεγάλη Μαρίκα Νίνου.
Ήταν ίσως η πρώτη που διέκρινε το ταλέντο της Ευτυχίας να γράφει αβίαστα ποιήματα με ρίμες που ξεχείλιζαν από πάθος και λέξεις που έμεναν.
Την φέρνει σε επαφή με τον Βασίλη Τσιτσάνη τον οποίο η Παπαγιαννοπούλου θαύμαζε και αυτός μένει έκπληκτος από την δυναμική των στίχων της.
Μελοποιεί αμέσως το «Στα σκαλοπάτια σου εγώ γυρίζω» και ζητάει κι άλλα, ενώ το όνομά της αρχίζει να συζητιέται και την προσεγγίζουν άμεσα όλοι οι μεγάλοι της εποχής.
Σε μια συνέντευξη της το 1966 όταν ερωτάται πως εμπνέεται η απάντηση είναι καταλυτική: «Γράφω όταν με πνίγει μια παλιά θύμηση, όταν με βαραίνει ο πόνος. Για μένα το γράψιμο είναι ένας τρόπος να ξεφύγω απο τούτο το θλιβερό περιβάλλον. Στην ηλικία μου βλέπεις, ο άνθρωπος ζει με τις αναμνήσεις και οι δικές μου είναι πολύ πικρές».
Μέχρι τότε η Παπαγιαννοπούλου έχει δώσει τραγούδια στον Μάνο Χατζιδάκι-το περίφημο «Είμαι αητός χωρίς φτερά»-στον Μανώλη Χιώτη, στον Στέλιο Καζαντζίδη, στον Απόστολο Καλδάρα και σε πολλούς άλλους.
Η απώλεια της κόρης της Μαίρης είναι αυτή που την σημαδεύει για πάντα και έκτοτε δεν θα βγάλει από πάνω της τα μαύρα ρούχα και το μαύρο μαντήλι, με το οποίο την έχουν φωτογραφήσει.
Μετά τον χαμό της βρίσκει καταφύγιο στα χαρτιά, εντρυφώντας σε ένα πάθος που αποδεικνύεται καταστροφικό για την ζωή της, αφού παίζει ασταμάτητα.
Όπως γράφτηκε τότε, πούλησε δεκάδες τραγούδια για λίγες δραχμές, προκειμένου να έχει λεφτά να παίξει πόκα αφού όπως έλεγε χαρακτηριστικά «το κουμ-καν το παίζουν οι ανιαρές κωλόγριες».
Υπέγραφε μάλιστα και χαρτί παραιτούμενη από τα πνευματικά της δικαιώματα και όπως έλεγε σε φίλους σκάρωνε τα στιχάκια της για να έχει λεφτά για την τσόχα.
Αυτή την αντισυμβατική προσωπικότητα και τα απίστευτα μελωδικά της πονήματα που έγραψαν μια πολύ ξεχωριστή ιστορία στην ελληνική λαική μουσική, μετέφερε στην μεγάλη οθόνη με το «Ευτυχία» ο σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής.
Στο τρέιλερ της ταινίας ακούγεται το «Όνειρο τρελό» και η μοναδική φορά που μιλάει ηθοποιός είναι όταν ρωτάνε στην Ασφάλεια την Καρυοφυλιά Καραμπέτη το όνομα της και απαντάει: «Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου».
- Ο Στέλιος Αγγελούδης βράβευσε τον χάλκινο Ολυμπιονίκη στα μαθηματικά, Γ. Γαλαμάτη - October 5, 2024
- Άνετο 2-0 του Άρη επί της Λαμίας - October 5, 2024
- Θεσσαλονίκη: Τέσσερις ανήλικες επιτέθηκαν σε 13χρονη στην Ευκαρπία - October 5, 2024