Γιάννης Γιαννούλης: Για Πέτζα και Ρεντζιά θα έδινα την ψυχή μου!

Ιστορίες με …κάρυ!

Δέκα ερωτήσεις αναζητούν δέκα σύντομες απαντήσεις. Πρόσωπα της Θεσσαλονίκης, από όλους τους χώρους, μοιράζονται με τους αναγνώστες της εφημερίδας “Karfitsa” πτυχές της ζωής τους και αδημοσίευτες φωτογραφίες σε μια διαφορετική – μίνι συνέντευξη.

Της Αναστασίας Καρυπίδου

Η ζωή του είναι συνδεδεμένη με τα παρκέ. Αν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε την καριέρα του Γιάννη Γιαννούλη στο μπάσκετ σίγουρα θα χρειαστούν αρκετές σελίδες. Ετσι, κρατάμε ενδεικτικά τα Κύπελλα με τον ΠΑΟΚ και τις εμφανίσεις με την Εθνική Ομάδα. Πέρα από τη λατρεία στην πορτοκαλί μπάλα, τελευταία έχει μπει και στα …δημοσιογραφικά μονοπάτια με δύο σάιτ: ένα με θέματα της Θεσσαλονίκης MyCity.com.gr και ένα αθλητικό G-point.gr. Ξέχασα πως είναι και λάτρης του instagram: giannisgiannoulis15! Ακολουθήστε τον!

1.Πώς είναι η ζωή από τα 2,04μ;

Κατ’ αρχήν είμαι 2,08! Είναι όμορφο για μένα να βλέπω όλους και όλα από ψηλά, όμως όταν δεν είμαι στα καλύτερα μου με βλέπουν κι αυτοί κι επειδή δεν μπορώ να κρυφτώ πολλές φορές στεναχωριέμαι.

2.Πόσες τάπες έχεις μοιράσει;

Στην καριέρα μου μοίρασα πολλές! Αλλά και στη ζωή χρειάστηκε να σταματήσω αρκετούς ανθρώπους που προσπάθησαν να μου “βάλουν καλάθι”.

3.Δεν σου λένε: “Φτάνει πια να παίζεις μπάσκετ, έχει φτάσει 44 ετών”;

Καθημερινά μου το λένε… οι λόγοι όμως που παίζω είναι αρκετοί. 1ον) Μπορώ! 2ον) Με τρελαίνει να είμαι στο γήπεδο με τους συμπαίκτες μου, να αγωνιζόμαστε, να προσπαθούμε για τη νίκη, να ταξιδεύω με την ομάδα. Ολα αυτά δεν συγκρίνονται με τίποτα.

4.Εκλαψες ποτέ είτε από χαρά είτε από τσαντίλα μετά από αγώνα;

Έκλαψα μόνο μια φορά στα περίπου 600 παιχνίδια που έχω παίξει… αλλά θέλω να το κρατήσω για μένα!

5.Υπάρχει συμπαίκτης που τον θεωρείς «αδελφό»;

Για πολλούς συμπαίκτες θα έδινα το ένα μου νεφρό, αλλά για τους Πέτζα Στογιάκοβιτς και Ευθύμη Ρεντζιά θα έδινα τη ψυχή μου.

6.Έχεις μετανιώσει για επιλογές που έχεις κάνει;

Έχω ακούσει πολλούς να λένε ότι δεν μετανιώνουν για κάτι στη ζωή τους. Λοιπόν, ΕΓΩ, μετανιώνω για πάρα πάρα πολλά πράγματα που έχω κάνει.

7.Αν ο γιος κάνει έστω τα μισά από αυτά που έκανες εσύ στα νιάτα σου θα …κοιμόσουν ήσυχος;

Τα παιδιά μου είναι η ζωή μου και το μόνο που ζητάω από αυτά είναι να γυμνάζονται και αν βρουν ένα άθλημα, πρώτα πρέπει να το αγαπήσουν και μετά μαζί θα το κυνηγήσουμε.

8.Τι έχει και τι δεν έχει η Θεσσαλονίκη σε σχέση με άλλες πόλεις;

Έζησα σε πολλές πόλεις. Η Θεσσαλονίκη όμως είναι το λιμάνι μου και δεν την αλλάζω με καμία!

9.Έχει μείνει κάποιο απωθημένο;

Είμαι ευχαριστημένος με την καριέρα μου. Έκανα τα πάντα. Πήρα τίτλους. Κατάφερα να με αγαπάει όλη η Ελλάδα, γιατί ήμουν και στην Εθνική. Δοξάζω τον Θεό που ζω αυτή τη ζωή.

10.Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες όταν έμαθες για τον χαμό του Κόμπι Μπράιαντ;

Μου τηλεφώνησε ο Νικόλας, ο γιος μου, και μου το είπε… Επειδή κάνουμε συνέχεια πλάκες μεταξύ μας στα τηλεφωνήματα στην αρχή δεν τον πίστεψα. Άλλα κάτι άκουσα στη φωνούλα του, ο μικρός έκλαιγε…