Η κοινωνία όπου ζουν και μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά, γίνεται
όλο και πιο απαιτητική και δυστυχώς, δεν μπορούν όλα τα παιδιά να
ανταπεξέλθουν σε αυτές τις απαιτήσεις
Οι σχολικές απαιτήσεις έχουν επίσης αυξηθεί. Πολλά παιδιά, ακόμα
και από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ασχολούνται με τα
καθήκοντα αρκετές ώρες. Η πίεση, σε συνδυασμό με αντικειμενικές
δυσκολίες που μπορεί να έχει το παιδί όπως μαθησιακές δυσκολίες ή
δυσκολίες στην κοινωνική προσαρμογή, σύντομα θα συνοδευτεί από
διαμαρτυρίες, γκρίνια και εκφράσεις τύπου “δε θέλω να πάω
σχολείο”.
Συνήθως τα παιδιά που έχουν άγχος για το σχολείο παρουσιάζουν
μια σειρά από συμπτώματα.
Συχνά διαμαρτύρονται για στομαχόπονους και πονοκεφάλους, ή
μπορεί να γίνονται ασυνήθιστα νευρικά. Πολλά παιδιά μπορούν να
παρουσιάσουν δυσκολίες στον ύπνο ή μπορεί να αρχίσουν να ζητούν
να κοιμούνται με τους γονείς τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί
να αναπτύξουν σχολική άρνηση και να μην μπορούν να μπουν στο
κτίριο ή στο σχολικό λεωφορείο. Ακόμα όμως και αν τα καταφέρουν,
μπορεί να κλαίνε και να διαμαρτύρονται για έντονους πόνους χωρίς
να είναι σε θέση οι δάσκαλοι να τα ηρεμήσουν. Αυτά τα παιδιά
προσπαθούν να αποφύγουν μια κατάσταση που τα κάνει να
φοβούνται.
Οι γονείς είναι σημαντικό να προσπαθήσουν να ακούσουν, να
αντιληφθούν και να κατανοήσουν τα συναισθήματα των παιδιών
χωρίς να τα κατακρίνουν ή να τα υποτιμούν. Για να διευκολύνουν την
προσαρμογή του παιδιού μπορούν να συζητήσουν μαζί του την καθΗ
επικοινωνία των γονιών με το δάσκαλο ή τη δασκάλα του παιδιού και
η ενημέρωση για τα συναισθήματα του παιδιού είναι εξίσου
σημαντική.
