Η σχέση μεταξύ γονέων και παιδιών είναι βαθιά και πολυσύνθετη, με τις
προσδοκίες των γονέων να παίζουν συχνά καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της
συμπεριφοράς και της ψυχολογίας των παιδιών. Ωστόσο, πολλές φορές αυτές οι
προσδοκίες δεν είναι τόσο αθώες ή ευεργετικές όσο μπορεί να πιστεύουμε.
Αντιθέτως, μπορούν να δημιουργήσουν έντονη πίεση και άγχος στα παιδιά,
επηρεάζοντας αρνητικά τη μάθηση και τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες.
Ο ανταγωνισμός και το άγχος στις δραστηριότητες
Είναι συχνό φαινόμενο στις κερκίδες των αθλητικών διοργανώσεων ή σε σχολικές
επιδείξεις, να παρατηρεί κανείς γονείς να αγωνιούν και να επιδεικνύουν έντονα
συναισθήματα, μερικές φορές ανταγωνιζόμενοι ακόμη και μεταξύ τους για το ποιο
παιδί θα έχει την καλύτερη απόδοση. Αυτή η συμπεριφορά, αν και συχνά αθέλητη,
περνάει στα παιδιά και τα γεμίζει με άγχος. Τα παιδιά, προσπαθώντας να
ανταποκριθούν στις προσδοκίες των γονέων τους, μπορεί να αισθάνονται ότι
απογοητεύουν τους γονείς τους αν δεν πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αυτό το άγχος δεν περιορίζεται μόνο στον αθλητισμό. Πολλά παιδιά βιώνουν
πιέσεις και στη σχολική τους ζωή, όπου οι γονείς τους περιμένουν υψηλές
βαθμολογίες και εξαιρετικές επιδόσεις. Οι γονείς, συχνά επιδιώκοντας το καλύτερο
για το παιδί τους, μπορεί να υπερβάλλουν, με αποτέλεσμα τα παιδιά να
αποθαρρύνονται και να χάνουν την αυτοπεποίθησή τους. Αντί να βλέπουν τη
μάθηση ως μια ευχάριστη διαδικασία, τη βιώνουν ως κάτι που απλά πρέπει να
ανταποκριθούν για να καλύψουν τις προσδοκίες των άλλων.
Παρεμβατικοί γονείς: Παρακάμπτοντας τον ρόλο των εκπαιδευτικών και
προπονητών
Εκτός από τον άμεσο αντίκτυπο στις ψυχολογικές ανάγκες των παιδιών, οι γονείς
πολλές φορές παρεμβαίνουν και στον ρόλο των εκπαιδευτικών και των
προπονητών. Στον αθλητισμό, για παράδειγμα, δεν είναι ασυνήθιστο να
παρατηρήσουμε γονείς να δίνουν οδηγίες από την κερκίδα, ακόμη κι αν αυτό
συγκρούεται με τις οδηγίες του προπονητή. Αυτή η παρεμβατικότητα δημιουργεί
σύγχυση στα παιδιά, καθώς δεν ξέρουν ποια "αυθεντία" πρέπει να ακολουθήσουν.
Το ίδιο συμβαίνει και στο σχολείο, όπου οι γονείς πολλές φορές εμπλέκονται
υπερβολικά στην εκπαιδευτική διαδικασία, παρακάμπτοντας τους δασκάλους. Αντί
να στηρίζουν το παιδί τους στη φυσική εξέλιξή του, απαιτούν συνεχείς βελτιώσεις ή
παρεμβαίνουν στις μεθόδους διδασκαλίας, προσπαθώντας να επιβάλουν τις δικές
τους απόψεις.
Η ανάγκη για ισορροπία
Είναι σημαντικό οι γονείς να αναγνωρίζουν τη λεπτή γραμμή μεταξύ στήριξης και
πίεσης. Ο ρόλος τους είναι να παρέχουν στα παιδιά τους ένα ασφαλές και
υποστηρικτικό περιβάλλον, όπου αυτά μπορούν να εξελίσσονται φυσιολογικά και
με βάση τα δικά τους ταλέντα και ενδιαφέροντα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι
οι προσδοκίες τους, αν και καλοπροαίρετες, μπορούν να βλάψουν την ψυχική και
συναισθηματική υγεία των παιδιών τους.
Οι γονείς οφείλουν να αφήνουν τους δασκάλους και τους προπονητές να παίξουν
τον καθοριστικό τους ρόλο στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων των παιδιών.
Με τον κατάλληλο σεβασμό και συνεργασία, μπορούν να υποστηρίξουν την εξέλιξη του
παιδιού χωρίς να το καταπιέζουν με υπερβολικές προσδοκίες.
Συμπερασματικά, οι γονείς χρειάζεται να επανεξετάσουν τις προσδοκίες τους και
να αναρωτηθούν κατά πόσο αυτές εξυπηρετούν το παιδί ή τις δικές τους
ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες. Η διατήρηση μιας ισορροπίας, όπου το παιδί αισθάνεται
υποστήριξη χωρίς πίεση, είναι το κλειδί για την ευτυχία και την προσωπική του
εξέλιξη.
Αν έχετε οποιαδήποτε απορία ή επιθυμείτε να συζητήσουμε περαιτέρω σχετικά με το
θέμα, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου στο anastasiatsanikid@gmail.com.
Χαρά μου να σας βοηθήσω!
- Πότε πρέπει τα παιδιά να διαβάζουν μόνα τους; Αναστασία Τσανικίδου ! - October 6, 2024
- “Το παιδί μου δεν έχει αίσθηση του κινδύνου” Τι μπορεί να σημαίνει και πώς να το διαχειριστείτε. - September 29, 2024
- Πρέπει να Πάρω Βιντεοπαιχνίδι για το Παιδί μου; 5 Λόγοι να τοΑποφύγετε. Αναστασία Τσανικίδου - September 24, 2024