O George Clooney φτιάχνει τα δικά του τεκίλα και mezcal (μάλιστα πούλησε την Casamigos στην Diageo για $1.000.000.000), o Marilyn Manson εχει λανσάρει αψέντι, ο Jay-Z δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το κονιάκ, ο Bill Murray είναι μέτοχος σε μία βότκα που ονομάζεται Slovenia. Σίγουρα κάποια στιγμή θα έχεις αναρωτηθεί γιατί τόσοι celebrities ασχολούνται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια με τη βιομηχανία του ποτού. Όχι, δεν είναι η αγάπη τους για την τεκίλα, το gin και το ρούμι εκείνη που τους ώθησε προς ένα νέο πεδίο επαγγελματικής δραστηριότητας. Δηλαδή είναι και αυτή αλλά όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις ο βασικός λόγος είναι άλλος και μπορεί να συνοψιστεί σε δύο μόνο λέξεις: εύκολο χρήμα. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από πρόσφατο report του Luxury Investment Index of Knight Frank (ένας διεθνής οργανισμός που αντικείμενο της μελέτης του είναι ο πλούτος): Η επένδυση σε ουίσκι και πιο συγκεκριμένα σε σπάνιες ετικέτες είναι μία από τις πιο κερδοφόρες που μπορεί να κάνει κάποιος.
Αλλά πώς; Η έκθεση δείχνει ότι τα σπάνια ουίσκι παρουσιάζουν αποδόσεις που αγγίζουν το 600% της αρχικής τους αξίας σε χρονικό ορίζοντα δεκαετίας. Ένα ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από άλλες επενδυτικές κινήσεις, κάποιες αρκετά πιο πολυτελείς και γκλαμουράτες από το ποτό. Μόνο το 2018, το ουίσκι γενικά παρουσίασε άνοδο της τάξης του 40% σε αξία.
Ο Bradley Woolfe, CEO του Whiskey Direct (retailer για σπάνια ουίσκι) αναφέρει ότι η άνοδος αυτή οφείλεται κυρίως στην ολοένα και μεγαλύτερη ζήτηση από την ασιατική αγορά και ιδίως από χώρες όπως η Κίνα, που γνωρίζει τελευταία τεράστια οικονομική ανάπτυξη. “Η εκθετική αύξηση της ζήτησης στην αγορά σε συνδυασμό με τη μικρότερη προσφορά, ιδιαίτερα για τα παλαιωμένα και τις περιορισμένες εκδόσεις, έχουν πραγματικά εκτοξεύσει τις τιμές τα τελευταία χρόνια” τονίζει ο Woolfe.
Τα σπάνια ουίσκι αποδίδουν εξαιρετικά στις δημοπρασίες, με τους υποψήφιους αγοραστές να είναι πρόθυμοι να ξοδέψουν ένα ποσό που ξεπερνά κατά πολύ την αρχική αξία μίας ή περισσότερων φιαλών. Εκτός όπως από τις δυσεύρετες ετικέτες, ο Woolfe πιστεύει ακράδαντα ότι υπάρχουν ακόμη πολλές ευκαιρίες στον κόσμο του ουίσκι, με τα νέα αποστακτήρια να συγκεντρώνουν εξαιρετικά πολλές πιθανότητες οικονομικής επιτυχίας.
Χρειάζεται μόνο να παραχθεί ένα πολύ καλό προϊόν, το οποίο αφού δοκιμαστεί και κερδίσει κάποιο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό, θα αυξήσει κατά πολύ την τιμή του. Ότι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια με το ιαπωνικό ουίσκι δηλαδή.
Φυσικά, όπως και σε κάθε άλλη επένδυση ελοχεύει το ρίσκο και ο κίνδυνος αποτυχίας. Το συγκριτικό πλεονέκτημα όμως στην εν λόγω περίπτωση είναι πως ακόμη κι αν η αγορά καταρρεύσει, θα σου έχει μείνει αρκετό ουίσκι.
https://esquire.com.gr