Καλησπέρα σε όσους έχουν παραμείνει σε παραλίες και σε σένα που δυστυχώς δουλεύεις αδιάκοπα. Είμαστε στην ίδια μοίρα.
Καλοκαίρι του 2013, για την ακρίβεια Ιούλιος και έχω επιλεχθεί να παίξω σε μια Ταινία. Το καλοκαίρι εκτός από κρασί, θάλασσα και το κορίτσι σας, συμβαίνουν και τα πιο όμορφα πραγματάκια να ξέρετε.
Κάποιους Μήνες πιο πριν είχα περάσει casting στη Λάρισα και δεν το είχα στο μυαλό μου ότι μπορεί να με επιλέξουν. Εδώ να σας πω ότι με τις τέχνες, θέατρο, σκηνοθετική ματιά και τέτοια το «είχα» από το Δημοτικό. Ακόμη με θυμούνται στο 4ο Λύκειο για το έργο που είχαμε ανεβάσει, τα σκηνικά που είχα φτιάξει όπως και το πρόγραμμα με τους συντελεστές. Αλλά και η Κατερινούλα στο Δημοτικό, από την κορμοστασιά μου στο έργο που έπαιζα τον Κολοκοτρώνη με ερωτεύτηκε. Μεγάλο μου βάσανο έως και σήμερα που δεν σπούδασα Φωτογράφος Κινηματογράφου (αχχχ ρε μάνα).
Λοιπόν… Με ενημερώνουν ότι η ταινία ονομάζεται XENIA (Ξενία), τη σκηνοθετεί ο Πάνος Κούτρας και ήθελαν κόσμο για να παίξει σε κάποιες σκηνές στα γυρίσματα της Λάρισας. Εκείνη την εποχή ήμουν Διευθυντής στον Kiss FM Κεντρικής Ελλάδας και παρουσίαζα την εκπομπή Beautiful Day (τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς η εκπομπή είχε κάνει 23,4% στη Θεσσαλία).
Ετοιμάζομαι ψυχολογικά, κουρεύτηκα, έφτιαξα μούσια, αρωματίστηκα (λες και το άρωμα περνάει στους θεατές) και πρωί πρωί με την αυγούλα έφτασα σ’ ένα Πάρκο της Λάρισας που θα πραγματοποιούνταν τα γυρίσματα. Με είχαν ενημερώσει ότι θα κάνω έναν περιπτερά, αλλά στην πορεία της ημέρας αποφάσισαν ότι θα κάνω έναν τύπο που κάθεται σε ένα παγκάκι και θα μιλάει στο Τηλέφωνο, «θα πεις καναδυό ατάκες και τέλος».
Στις ταινίες, επειδή οι σκηνές γυρίζονται από πολλές πλευρές και με διαφορετικές κάμερες, πρέπει: να μη παρκάρει κάποιο αυτοκίνητο και να μπαίνει σε κάποιο πλάνο, ενώ με την προηγούμενη λήψη δεν υπήρχε, να μην υπάρχουν κόρνες, φωνές, πλανόδιοι (έλα πάρε πάρε, έχω φρέσκα σήμερα), να μην διαρρέουν φωτογραφίες, να είναι οι άνθρωποι της Παραγωγής έτοιμοι να δείξουν τις άδειες γυρισμάτων στην Αστυνομία που θα έρθει και πολλά άλλα τέτοια. ΟΛΑ τα παραπάνω έγιναν. Ούτε lotto να είχαμε παίξει εκείνη την ημέρα.
Ξεκινήσαμε 08:00 το πρωί και τελειώσαμε 19:00 το απόγευμα
για πλάνα που σε πραγματικό χρόνο ταινίας ήταν 1,30 λεπτά!!!!
Η σκηνή μου ήταν: Ο πρωταγωνιστής ερχόταν από μια γωνία και έμπαινε σε ένα παρκάκι. Στην αρχή του ήταν ένα περίπτερο και έπρεπε να πάει και να αγοράσει ένα γλειφιτζούρι, να πληρώσει και να συνεχίσει. Στα 20 μέτρα θα τον πείραζε φραστικά μια παρέα αγοριών, θα έπεφτε ξύλο, θα ερχόταν και ο άλλος πρωταγωνιστής και ο πρώτος θα έβγαζε πιστόλι και θα πυροβολούσε… και στο τέλος θα έτρεχαν να φύγουν.
Σκεφτείτε το αυτό, από 2 διαφορετικές πλευρές, με διαφορετικές κάμερες και STOP, ΞΑΝΑ… ΠΑΜΕ… και τέτοια.
Όταν ήρθε η ώρα να παίξαμε τη σκηνή καθόμουν στο παγκάκι… με πλησιάζει ο Πρωταγωνιστής και έπρεπε να κάθομαι να τον κοιτάω… ΚΑΙ χτυπάει το τηλέφωνο μου. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ !!!! Είχα ξεχάσει να το βάλω στο αθόρυβο. Λέω θα μας κόψουν πάλι. Και αντί να το κλείσω καθώς γυρίζαμε τη σκηνή, βλέπω ποιος είναι στο κινητό, το σηκώνω και αρχίζω να μιλάω. Σε όλη τη σκηνή μιλάω σε πραγματικό χρόνο στο τηλέφωνο και ο Κούτρας θεώρησε ότι ήμουν SUPER ηθοποιός. Στο μεσημεριανό διάλειμμα, με πλησιάζει ο Κούτρας και με ρωτάει τη δουλειά κάνω. Του απαντάω για το Ραδιόφωνο και γενικά για την εκπομπή και εκεί που μιλάμε γυρίζει, φωνάζει την Μαρία – υπεύθυνη casting – και της λέει… «τελικά δεν είμαι καλά. Έχουμε εδώ έναν ραδιοφωνικό παραγωγό με τέτοια εκπομπή και αντί να τον βάλουμε να κάνει κανένα πιο μεγάλο ρόλο τον βάλαμε να κάθετε στο παγκάκι». Πιστεύω ότι εκείνη τη στιγμή ψήλωσα περίπου 20 πόντους ακόμη. Έψαχνα για στυλό να δώσω αυτόγραφα… Τυπάρα ο Κούτρας. Τον Λάτρεψα καθώς κατάφερε να «δει» το κρυμμένο μου ταλέντο.
Η ταινία βγήκε την επόμενη χρονιά στους Κινηματογράφους, βραβεύτηκε (όχι δεν πήρα Όσκαρ για τον μοναχικό ρόλο στο παγκάκι) και είμαι απίστευτα χαρούμενος έως σήμερα για όσα «έμαθα» εκείνη την ημέρα.
Είμαι πολύ χαρούμενος ακόμη που συμμετείχα σε μια Ταινία που έδειχνε το κακό (κάκιστο) πρόσωπο της ανόδου των ψευτοΤραμπούκων, που ακόμη δεν έχουν πάει φυλακή, τον σημαντικό κρίκο στις σχέσεις των παιδιών με τους γονείς, το ανέμελο ταξίδι, την βλακεία της Ομοφοβίας και άλλα πολλά.
Αν στη ζωή μας έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πραγματάκια για να τα θυμόμαστε, να γεμίζει η ψυχή μας και από αυτά να μαθαίνουμε… τότε κάτι καλό κάνουμε φίλε μου.
Το 2016 δημιούργησα τη #MUSICA_Videos γιατί αυτό το άχτι του video ποτέ δεν έφυγε από μέσα μου και ας μην το σπούδασα. Το 2018 ξεκινήσαμε με μια ομάδα να δημιουργούμε Ντοκιμαντέρ. Πριν λίγες ημέρες τελειώσαμε ακόμη ένα και μέσα στο Χειμώνα ξεκινάμε και άλλο. Από το 2016 έχουμε δημιουργήσει πάνω από 40 μικρές παραγωγές για επιχειρήσεως, το video Project #VERANTA και είμαι πολύ περήφανος που στη ζωή μου έμαθα να ζω την κάθε ημέρα σαν να είναι μοναδική και να «μαζεύω» πράγματα σαν σφουγγάρι.
Λίγα λόγια για όσους δεν γνωρίζουν την Ταινία
Το Ξενία (αγγλικά: Xenia) είναι μια δραματική ταινία του 2014 σε σκηνοθεσία του Πάνου Κούτρα. Επιλέχτηκε για να ανταγωνιστεί στο τμήμα Un Certain Regard στο 2014 Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Έχει επιλεγεί να προβληθεί στο τμήμα Σύγχρονου παγκόσμιου κινηματογράφου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2014. Επιλέχθηκε ως η Ελληνική συμμετοχή για την Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα 88α Βραβεία Όσκαρ.
Στην Xenia απονεμήθηκαν έξι βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου (ενδυματολογίας, μοντάζ, β΄ ανδρικού ρόλου, σεναρίου, σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας). Στην τελετή απονομής ο Κούτρας αρνήθηκε να παραλάβει δύο από αυτά (σεναρίου και σκηνοθεσίας) μέχρι την αλλαγή του νόμου για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες δεύτερης γενιάς.
Ηθοποιοί: Κώστας Νικούλι / Νίκος Γκέλια / Γιάννης Στάνκογλου / Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου / Άγγελος Παπαδημητρίου / Romanna Lobats / Πάτι Πράβο
Σκηνοθεσία: Πάνος Κούτρας
Παραγωγή: Αλεξανδρα Μπουσιου / Ελένη Κοσσυφίδου / Πάνος Κούτρας
Σενάριο: Παναγιώτης Ευαγγελίδης / Πάνος Κούτρας
Μουσική: Delaney Blue
Φωτογραφία: Ελέν Λουβάρ
Πρώτη προβολή: 18 Μάιου 2014
Διάρκεια: 128 λεπτά
Προέλευση: Γαλλία, Βέλγιο και Ελλάδα
τα ΠΡΩΙΝΑ σου
Semis Petrakis // MUSICARADIO.gr
