Το "αγροτικό" του Πάμπλο και το Νο.1 του ΠΑΟΚ

Σε χαιρετώ ΠΑΟΚτσάκι μου,

καλή χρονιά εύχομαι με υγεία κι ευλογία σε όλους, με όμορφα γεγονότα, μα κυρίως ελεύθερη και κριτική σκέψη.

Καιρό έχουμε να τα πούμε… από την παρουσίαση του Όλαφ πέρασε πολύς καιρός και γίνανε πολλά.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Στο τιμόνι της ομάδας είναι ο δικός μας Ινδιάνος. Η ομάδα οφείλει να στηρίξει την επιλογή αυτή με κάθε δυνατό τρόπο.

Στα αρνητικά της υπόθεσης Γκαρσία είναι πως ο Πάμπλο κάνει τα πρώτα του βήματα σε επίπεδο αντρών και το να ξεκινάς το κολύμπι στα βαθιά με καρχαρίες γύρω, δεν είναι ότι πιο ευχάριστο και δημιουργικό… Θα προτιμούσα να είχε ήδη στα χέρια του το πτυχίο προπονητικής και μία κάποια παρουσία σε πάγκο επαγγελματικής ομάδας ώστε να έχει μία αίσθηση της διαφοράς αντρών και Κ19.

Όπως και να έχει, οι επόμενοι μήνες στα μάτια μου είναι εκ των πραγμάτων το “αγροτικό” του ενόψει και της νέας χρονιάς. Η συσπείρωση που προσφέρει ο συγκεκριμένος άνθρωπος στο σύλλογο πρέπει να διαφυλαχτεί και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, με την θετικότερη δυνατή έννοια του όρου.

Για να θεωρηθεί όμως η χρονιά που διανύουμε μεταβατική, θα πρέπει να υπάρξει επιτέλους ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ και μάλιστα αποτελεσματικός και συγχρονισμένος (γιατί στη θεωρία τουλάχιστον, θα σου πει η ΠΑΕ πως προγραμματισμός υπάρχει πάντα, θέλω να πιστεύω).

Μετά και την πώληση του Γιαννούλη, που μάλλον δεν θα είναι η τελευταία, την κατακόρυφη μείωση του μπάτζετ και την διαφαινώμενη παρουσία μας σε ομίλους του Uefa Conference League, η ομάδα θα έχει αφήσει πίσω της το βαρύ κόστος των δύο συνεχόμενων double και τις όποιες δικαιολογίες σπατάλης ή υπερτιμολόγησης παικτών των προηγούμενων χρόνων.

Αν και χιλιοειπωμένο, ο συνδυασμός παιδιών από τα σπλάχνα μας που θα ταυτίζονται με τις ιδέες και το πάθος του ΠΑΟΚ και παιδιών που θα έρθουν για να κάνουν την διαφορά παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο (με την ανάλογη αμοιβή) είναι το ιδανικό.

Ένας τέτοιος πρωταγωνιστής ΠΑΟΚτσάκι μου οφείλει να είναι ο βασικός σου τερματοφύλακας. “Die unangefochtene Nummer 1” που λένε οι Γερμανοί (το γράφω για τον Ρέμπε που μας περνάει και λίγο για ποδοσφαιρικούς νεάντερταλ), ένα Νο 1 που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτησης.

Ένα Νο 1 πρέπει να εμπνέει τους μπροστά του – μην πω και τα ΠΑΟΚτσάκια πίσω του στην 4, που τρώνε τα νύχια τους σε κάθε σέντρα – από το σέντερ μπακ μέχρι και τον φορ κι όχι να δημιουργεί ανασφάλεια, δεύτερες σκέψεις και άγχος στους συμπαίκτες του.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την αλφαβήτα του χτισίματος μιας νέας ομάδας που θα πρωταγωνιστεί, κάνοντας μας περήφανους και πάλι… από το Α=1.

Στη σύνεχεια προσθέτουμε ένα παίκτη κλειδί στο κέντρο, ταχυδύναμο κατά προτίμηση και ένα φορ που θα έρθει… για να μείνει, γιατί δεν βλέπω τον γλωσσοδέτη από την Τσεχία να παραμένει. Μακάρι πάντως να διαψευστώ… γιατί αρέσει ο ομορφάντρας.

ΥΓ.1 Καλή συνέχεια Δημητράκη, ότι κατάφερες κρύβει από πίσω προσήλωση και δουλειά, γιατί ταλέντο είχαν πολλοί. Μακάρι ο διάδοχος σου να είναι αντάξιος των δυνατοτήτων σου.

YΓ.2 Κάποτε έδινες παίκτες 21 και 22 χρονών να ψηθούν στον Πανσερραϊκό, τώρα έχεις απαιτήσεις από 19χρόνους… το λες και αλλάγη επιπέδου.

ΥΓ.4 Το πρωτάθλημα ήταν πιασμένο από την μέση πριν καν ξεκινήσει και αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για κανέναν. Επιτροπές, σακούλες μαύρες να βολτάρουν εν μέσω καραντίνας, αντικειμενικοί δημοσιογράφοι και… κατσαρίδες παντού ΠΑΟΚτσάκι μου.

Μην ξεχνάτε όμως… Karma is a bitch.