Σας χαιρετώ.
Θα το ξεκινήσουμε λίγο διαφορετικά σήμερα, θα καταλάβετε όμως σύντομα πως όλα κάπως κολλάνε μεταξύ τους όταν μιλάμε για τον ΠΑΟΚ.
Ο Πατέρας Παΐσιος είχε πει κάποτε πως όλες οι αμαρτίες έχουν ελαφρυντικά, εκτός της αδικίας. Μαζεύει οργή Θεού. Τι μας περιγράφει εδώ λοιπόν αυτός ο φωτισμένος άνθρωπος του Θεού… τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από το κάρμα… με Χριστιανική προσέγγιση.
Αντί λοιπόν οι πρώην σύμμαχοι μας να ζητήσουν μια ειλικρινή συγγνώμη για το χάρτινο πρωτάθλημα του 2018, αποφάσισαν να ακολουθήσουν γραμμή Ολυμπιακού, αφήνοντας διάπλατα ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας της πάλαι ποτέ Παράγκας, αποδεχόμενοι εκ νέου το ρόλο κομπάρσου που θα τους αναλογεί. Αλλά ξέχασα.. μπήκε το σκέπαστρο στην Αγία Σοφία.
Η μόνη λέξη που αρμόζει στην επίσημη ΑΕΚ και τους “κύκλους” της είναι… ντροπή! Ποιος την έχασε θα μου πείτε για να την βρούνε στη Νέα Φιλαδέλφεια… Απευθύνονται στους οπαδούς τους λες και είναι τίποτα παιδιά που κόψανε την πάνα στην B´Δημοτικού και μιλήσανε στα 8 τους. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχουν αρκετοί φίλαθλοι που αντιλαμβάνονται τι πραγματικά συμβαίνει στο Ελληνικό Ποδόσφαιρο και πως ο Σαββίδης δεν μπορεί να εξισώνεται με τον κάθε Μαρινάκη και τις όποιες πρακτικές του.
Ας περάσουμε όμως στο αγωνιστικό κομμάτι, όπου ο ΠΑΟΚ για τρίτο ντέρμπι στη σειρά εντός έδρας είναι σκέτη τραγωδία στο πρώτο 45λεπτό. Χωρίς ορμή που θα έπρεπε να του δίνει η Τούμπα, εγκλωβισμένος στο πρέσινγκ του αντιπάλου να μην μπορεί να επιβάλλει τον ρυθμό του.
Παρά την τελική νίκη η εμφάνιση δεν ήταν πειστική, αυτό ωστόσο δικαιολογείται, εν μέρη τουλάχιστον, από τις απουσίες τόσο του Ομάρ, ο οποίος τακτικά προσφέρει όλα όσα ζητά ένας προπονητής, όσο και ουσιαστικά του Μαουρίτσιο.
Πάμε να σταθούμε και σε κάποια από τα άλλα μας παιδιά… ΠΑΟΚτσάκι μου δεν με νοιάζει πόσο χρονών είσαι, πόσα νεύρα έχεις και πόσα δίκαια… απαγορεύεται να γιουχάρεις παίκτη σου πριν και κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.. έλεος!! Ευτυχώς ο Ζίβκο είχε σταθερή απόδοση και δικαίωσε απόλυτα τον Άμπελ που τον διατήρησε στο αρχικό σχήμα. Εγώ εν θερμώ, κακώς θα είχα επιλέξει πιθανότατα τον Αλέξανδρο, διακινδυνεύοντας να χάσω 2 τερματοφύλακες μέσα σε μία βραδιά.
Ο Μίσιτς χρειάζεται επειγόντως ανάσες κι η επαναφορά του Κρέσπο θα αφήσει δεδομένα στον πάγκο έναν εκ των Hulk και Βίκινγκ, οι οποίοι δεν κολλάνε μαζί σε επίπεδο χαρακτηριστικών.
Ο Εσίτι ήταν πολύ θετικός σε αυτά που μπορεί να προσφέρει, αλλά σε έναν ΠΑΟΚ που έχει αλλάξει επίπεδο, ένας παίκτης που η πρώτη του σκέψη είναι να γυρίσει την μπάλα πίσω φοβάμαι πως δεν μπορεί να δώσει λύσεις σε βάθος χρόνου παρά μόνο σε συγκεκριμένες συνθήκες ενός παιχνιδιού.
Επιμένω επίσης πως ο Άκπομ θα πρέπει να ξεκινάει τους αγώνες βασικός καθώς δίνει στην ομάδα παραπάνω πράγματα από τον Κάρολ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ο Πολωνός δεν πείθει με τις εμφανίσεις του.
Άφησα τελευταίο τον Αρχηγό. Για τον Αντρέ τα είπε όλα η Βάσω…
Μπροστά μας λοιπόν έχουμε 2 Αγγλικές εβδομάδες όπου θα ενεργοποιηθεί μεγάλο μέρος του ρόστερ για πρώτη φορά φέτος ελλείψει ευρωπαϊκών υποχρεώσεων. Θα ξεκαθαρίσουν αρκετά πράγματα τις επόμενες αγωνιστικές και θεωρώ δεδομένο πως η ομάδα του πρωθυπουργού της χώρας θα αφήσει βαθμούς. Εδώ θα είμαστε…
ΥΓ. Ρεσιτάλ διαιτησίας από τον Ισραηλινό. Απορώ πως μπορεί άνθρωπος να είδε κάτι διαφορετικό.
ΥΓ.2 Ο Γιώργης ξεκαθάρισε το αυτονόητο στο θέμα Ντουρμισάι. Γιατί δεν θα γίνουμε ποτέ σαν αυτούς.
ΥΓ.3 Ο Βασίλης Μπάρκας δείχνει πιο ώριμος από ποτέ και έτοιμος για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του όντας στα μάτια μου ο κορυφαίος Έλληνας τερματοφύλακας. Συγχαρητήρια για την συμπεριφορά του εντός γηπέδου την Κυριακή. Σε αντίθεση με τον Πετράκη… Το ότι είναι αρχηγός της ΑΕΚ ο Μάνταλος λέει πολλά από μόνο του. Ένα παιδί για γέλια και για κλάματα αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Δεν θα σχολιάσω την συμπεριφορά του περαιτέρω. Ας αφήσουμε να μιλήσει το τραγούδι… Δώσε Πέγκυ!!
