Σας χαιρετώ και εύχομαι ολόψυχα σε όλους καλή χρονιά με υγεία και ευλογία.
Σκόπευα να επανέλθω μετά το σημερινό και αυριανό ραντεβού με τον Άρη της καρδιάς μας σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, αλλά ο όμορφος αγγελικά πλασμένος επαγγελματικός αθλητισμός της Μπανανίας μας δεν με αφήνει να αγιάσω…
Μεγάλωσα στη Γερμανία μέχρι και τα 16 μου χρόνια, με τον ΠΑΟΚ να είναι ήδη σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Άμα τη επιστροφή μου στη μαμά πατρίδα υποστήριζα κάθε ελληνική ομάδα με θέρμη, όταν αυτή αγωνιζόταν στην Ευρώπη καθώς δεν είχα ποτιστεί με το φαρμάκι του ελληνικού κρατικού μηχανισμού, που έμαθε από αρχαιοτάτων χρόνων να τα θέλει όλα συγκεντρωμένα εκεί, γύρω γύρω από την πρωτεύουσα… είτε πολιτιστικά, είτε οικονομικά και κατ´ επέκταση αθλητικά.
Δεν χρειάστηκε πάνω από 6 μήνες για να αποβάλω την κάθε συμπάθεια απέναντι στον Ολυμπιακό αρχικά και τα επόμενα χρόνια σε κάθε άλλη ομάδα των Αθηνών. Ήταν εξόφθαλμο αυτό που συνέβαινε. Παρακολουθώντας την Bundesliga από πιτσιρίκος δεν είχα μάθει πως κερδίζει πάντα ο ισχυρότερος οικονομικά, αλλά ο ισχυρότερος ή τυχερότερος αγωνιστικά. Τη μία η Στουτγκάρδη στις αρχές του ’90, την άλλη η Καισερσλάουτερν μετά την άνοδο της και πάει λέγοντας.
Όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν δεν απώλεσα ένα πράγμα… τον ρομαντισμό μου. Πάντα πίστευα πως ο ΠΑΟΚ μπορούσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα είτε επί Μπάτμαν με Μπάγεβιτς είτε επί Ζαγοράκη με Σάντος… μάταια.
Ήρθε λοιπόν στη ζωή μας ο Ιβάν Σαββίδης… κόντρα στις επιθυμίες των επιχειρηματικών συμφερόντων του Νότου, έβαλε στον χάρτη τόσο την Θεσσαλονίκη και τον ΠΑΟΚ όσο και την Μακεδονία γενικότερα. Επιχειρηματικές επιλογές και κινήσεις που σίγουρα έχουν και πολιτική χροιά… κι αναρωτιέμαι γιατί να μην έχουν;
Ο πόλεμος που εξαπολύει ο επικοινωνιακός μηχανισμός του αντιπάλου μας σε κάθε επίπεδο τους τελευταίους μήνες, δικαιώνει την άποψη αυτή και η προσμονή τόσων χρόνων επιτέλους έφτασε στο τέλος της… μα ο πόλεμος συνεχίζεται και θα μαίνεται.. να είστε έτοιμοι. Οπλιστείτε με υπομονή και διάθεση για χιούμορ… γιατί αυτό χρειάζεται για να αντιμετωπίσουμε τους κωμικοτραγικούς ανταγωνιστές μας εκ Μουνιχίας…
ΥΓ. Ρε πατέρα… Παραβολή με ναυτικούς Αμερικανούς να διασκεδάζουν στον Πειραιά μόνο στο μνημόσυνο σου μπορούσε να ειπωθεί από παπά…
- 12/5/2001 – 22/5/2021 Ασπρόμαυρες αναμνήσεις – οδηγός και προάγγελος - May 14, 2021
- Ο Τζόλης, ο Αντρέ και η νοοτροπία μας - April 2, 2021
- Το “αγροτικό” του Πάμπλο και το Νο.1 του ΠΑΟΚ - January 18, 2021