Σε χαιρετώ ΠΑΟΚτσάκι μου,
ήταν περίπου βέβαιο ότι την θριαμβευτική βραδιά της Τρίτης θα διαδεχόταν μια δύσκολα διαχειρίσιμη αναμέτρηση την Παρασκευή. Το πλάνο που επέλεξε να ακολουθήσει ο ΠΑΟΚ, θα τα έχει αυτά. Άλλοι συνοπαδοί μας θα μπορούν να το διαχειριστούν, άλλοι θα αναθεματίζουν… όλοι όμως ΠΑΟΚ είμαστε και κάθε άποψη – καλοπροαίρετη και μακριά από δόλο – είναι σεβαστή.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά…
Κόντρα στους αετούς της Λισαβόνας ο ΠΑΟΚ τα έκανε όλα σωστά. Ήταν εξαιρετικά διαβασμένος, χτύπησε εκεί που μπορούσε να χτυπήσει τον αντίπαλο του όταν αυτός άρχισε να γίνεται ανυπόμονος και είχε μαζί του – επιτέλους – τον παράγοντα τύχη.
Οι εμφανίσεις καρίερας του Δημήτρη Γιαννούλη και του Ζίβκο Ζίβκοβιτς ήταν καθοριστικές για την εξέλιξη του αγώνα και ο υψηλός βαθμός συγκέντρωσης των παικτών – μηδενός εξαιρουμένου – μας άνοιξε φαρδιά πλατιά την πόρτα για τα αστέρια…
Μην γελιόμαστε όμως ΠΑΟΚτσάκι μου… πάλι, ο αντίπαλος είναι το φαβορί, και καλά κάνει θα πω εγώ. Σίγουρα αν τα ποσοστά πρόκρισης με την Μπενφίκα ήταν 80/20 εναντίον του ΠΑΟΚ, τώρα ας πούμε πως είναι 60/40.
Μπροστά μας λοιπόν άλλη μία φορά η πηγή που όλοι λαχταράμε το δροσερό της νερό, για να ξεδιψάσουμε… και από αυτό το απωθημένο.
Κάτι μου λέει πως είναι η χρονιά μας.
Θα μου πεις, ρε Ivanovic αν δεν είναι αυτή η χρονιά μας, ποια θα είναι;;
Ιοί, lockdown, κυκλώνες, σεισμοί, καταποντισμοί, καράβια ακυβέρνητα, τηλέφωνα πακιστανικά να σουλατσάρουν μόνο τους σε χέρια παραγόντων, διαιτητές ενίοτε τυφλοί ενίοτε δαρμένοι, κλειστά γήπεδα…
Κλειστά γήπεδα.
Μόνο ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να προκριθεί για πρώτη φορά στα χρονικά του σε ομίλους Champions League και να ισχύει απαγόρευση εισόδου στους φιλάθλους. Πόσο ΠΑΟΚ!!
Στα του Ατρομήτου τώρα, ο Άμπελ έπρεπε να πάρει τα ρίσκα του και η ομάδα ανταποκρίθηκε εν μέρει στις απαιτήσεις της αναμέτρησεις. Αυτό που δεν μπορούσε λογικά να κάνει για 90 λεπτά ήταν να κρατήσει τα επίπεδα αυτοσυγκέντρωσης της υψηλά.
Αποτέλεσμα της έλλειψης συγκέντρωσης ήταν οι αρκετές φάσεις που δημιούργησε ο αντίπαλος και το τελικό ισόπαλο αποτέλεσμα που μας αφήνει έναν μικρό εκνευρισμό.
Ως εκεί όμως, καθώς μπροστά μας έχουμε την Κράσνονταρ του παλιόφιλου Μάρκους Μπέργκ και της παρέας του.
Στο μυαλό μας δεν πρέπει να υπάρχουν ούτε μεταγραφές, ούτε υπεροψίες, ούτε Κόλοι… Μόνο ΠΑΟΚ εμείς…
ΥΓ. Μόνο αυτό… Η ανάγκη για φορ και προτίστος για δεξί μπακ είναι επιτακτική… δεν θέλει πτυχίο UEFA Pro για να το διακρίνει κανείς αυτό.
ΥΓ2. Ο Τσούμπα θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, τόσο για τα σημαντικά του γκολ, όσο γιατί ήταν ο πρώτος αγαπημένος παίκτης του μικρού μου…
ο δικός μας Τσούμπα Άπκομ… Άκπομ αγόρι μου!!!
ΥΓ4. Πριν το ματς της Τρίτης εξέφρασα την αισιοδοξία μου στα κοινωνικά δίκτυα ως εξής…
