Σε χαιρετώ ΠΑΟΚτσάκι μου.
Τίποτα δεν μου έκανε εντύπωση την Κυριακή. Η ομάδα εμφανίστηκε ακριβώς όπως αναμενόταν. Χωρίς ενέργεια, χωρίς έκρηξη, χωρίς πάθος και χωρίς ουσιαστικό πλάνο.
Οι όποιες προπονητικές εμπνεύσεις δεν λειτούργησαν σε καμία στιγμή του αγώνα και ο Ολυμπιακός θύμισε τον ΠΑΟΚ του Σάντος. 1-0, καληνύχτα. Μέχρι σήμερα να παίζαμε δεν θα απειλούσαμε ποδοσφαιρικά ορθολογικά τον αντίπαλο, ο οποίος έμοιαζε με ομάδα στο τέλος της προετοιμασία της, ενώ εμείς με ομάδα που συγκεντρώθηκε για το πρώτο φιλικό της χρονιάς.
Δεν θα σχολιάσω το βαρύ κέντρο που επέλεξε ο Άμπελ, έτσι το είδε έτσι το έστησε…
Δεν μπορεί όμως η ομάδα να θυμίζει ολοκληρωτικά αδούλευτο σύνολο, αναφορικά με την φυσική της κατάσταση καλέ μου άνθρωπε. Θεωρώ λοιπόν πως τα παιδιά σίγουρα δεν μπορούν… δεν ξέρω με σιγουριά ποιοι εκτός του ότι δεν μπορούν, δεν θέλουν…
Ο ΠΑΟΚ έχασε την περσινή δίψα για διάκριση και εκδίκηση, έχασε τον ίδιο του τον εαυτό. Ήταν λογικό να συμβεί αυτό ως έναν βαθμό – και – λόγω των γεγονότων λίγο πριν την προετοιμασία, όπου οι εγωισμοί προπονητών και παραγόντων θύμα είχαν την ομάδα.
Στα μάτια μου λοιπόν ο ΠΑΟΚ έχει να δώσει 2 επίσημα ματς ακόμα μέσα στο καλοκαίρι… έναν ημιτελικό και έναν τελικό κυπέλλου. Οι υπόλοιποι 9 αγώνες είναι να ´χαμε να λέγαμε, που λέει και ο φίλος μου ο Ράγκα.
Ας βρούνε τα κίνητρα και τον απαραίτητο εγωισμό οι παίκτες μας…
Σε ατομικό επίπεδο δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες γιατί δεν είναι η ώρα για μπινελίκι… Ψυχραιμία και διεκδίκηση του τελευταίου στόχου μας για φέτος, που δεν είναι άλλος από το 4×4 με τον Πετράκη σε ρόλο κουβαλητή…
ΥΓ: Δεν συνηθίζω να διαλέγω αγώνες ΠΑΟΚτσάκι μου, πραγματικά… και η δεύτερη θέση θα πρέπει να διεκδικηθεί ως το τέλος, ωστόσο η τραγική εικόνα των παικτών δεν μου αφήνει περιθώρια για άλλη σκέψη. Η ομάδα πρέπει να στοχεύσει τον ημιτελικό σε πρώτη φάση και τον τελικό σε δεύτερη, με ότι ψυχική και σωματική ενέργεια θα έχει απομείνει.
ΥΓ.2: Προγραμματισμός!!!
ΥΓ.4: Welcome Olaf.